Onder het kopje “Uitgaan van eigen kracht” las ik vorige week in een regionaal weekblad een artikel over een HR-directeur bij een bedrijf hier in de regio. De man heeft volgens het artikel een volstrekt eigen visie op de problematiek rond oudere werkzoekenden. Als 45-plusser en als Talentmanager werd mijn nieuwsgierigheid gewekt. Tijdens het lezen sloeg die nieuwsgierigheid al snel om in verbazing als ik lees dat de HR-directeur zegt dat in zijn organisatie “expliciet niet voor 45-plus kandidaten gekozen wordt.” En vervolgens aangeeft dat hij niet de bedoeling heeft om “deze groep hiermee te diskwalificeren als ongeschikt voor het bedrijf…”

De rest van het artikel gaat in op het 'advies' dat hij aan werkeloze 45-plussers meegeeft –zodat ze zich geen ‘slachtoffer’ voelen, namelijk een ‘TV’ (Toekomstverwachting) te schrijven in plaats van een ‘CV’. Dit houdt onder andere in:

• heroriënteren op de toekomst.
• toekomstvisie ontwikkelen.
• profileren.
• toegevoegde waarde communiceren aan potentiële werkgevers.

Leuke woordspeling die TV en natuurlijk zijn die stappen een goed advies, maar ze zijn niet nieuw want die stappen worden heel vaak gebruikt in loopbaanbegeleiding; niet in plaats van, maar als aanvulling op de CV.

Maar het werkt alleen als werkgevers open staan voor 45-plus kandidaten en hen een eerlijke kans geven. En juist daarvoor zijn ze bij deze HR-directeur aan het verkeerde adres. Jammer, want zijn advies lijkt daardoor alleen bedoeld als een rookgordijn om de aandacht af te leiden van zijn beleid om kandidaten op basis van een leeftijdscriterium terug het bos in te sturen. Mijn verbazing is inmiddels omgeslagen in ergernis: Inderdaad een volstrekt eigen visie: “Ben je 45-plus? - Kom dan niet hier, neem dit advies mee en veel succes elders!”

Gelukkig zijn er werkgevers die hun kandidaten wel selecteren op basis van talenten en competenties en hen niet bij voorbaat op basis van leeftijd afserveren. Wat mij betreft hebben die bedrijven een gezonde TV. Die bedrijven oriënteren zich op een gezonde manier, hebben een verantwoordelijke visie op de toekomst waarmee ze zich kunnen profileren en een toegevoegde waarde waarover ze oprecht kunnen communiceren. Dat zijn bedrijven waarmee ik graag aan tafel wil gaan, omdat zij laten zien ook op dit punt (maatschappelijk) verantwoordelijk te handelen en te geloven in de kracht van mensen.