Langslepende conflicten kunnen diep gaan en zeer pijnlijk zijn. Families en gemeenschappen kunnen er jarenlang, zelfs generaties lang, door verscheurd worden. Botsende belangen, onrecht in het verleden en het ervaren van ongelijkwaardigheid kunnen diepe conflicten veroorzaken.

Ik voel me ongemakkelijk bij conflicten en probeer ze zo veel mogelijk te vermijden. In mijn gedachten zie ik conflicten altijd escaleren en rol ik vechtend over straat. Dat wil ik niet, want ik loop het risico gewond te raken, te verliezen of alleen te komen staan.

Dus conflicten probeer ik zoveel mogelijk te vermijden, zo houd ik rust in mijn leven.

Maar dat vermijden leidt lang niet altijd tot rust en vrede. Want het conflict blijft in mijzelf gewoon bestaan. Door altijd maar te vermijden houd ik ook mijn vijandsbeeld over de andere partij in stand. Ik houd hem scherp in de gaten en erger mij voortdurend aan zijn of haar gedrag: ‘Zie je wel, hij/zij doet het weer!’ Ik probeer dat natuurlijk te onderdrukken, maar dat leidt alleen maar tot meer conflicten in mijzelf. Daar gaat de rust in mijn leven en ik leef met verdriet, woede en angst. Vermijden is dus niet altijd de beste oplossing.

Maar het kan ook anders.

Conflicten kun je niet altijd vermijden, ze horen bij het leven. Soms is het beter en gezonder om conflicten wel aan te gaan. Maar wat kun je dan doen om conflicten op een geweldloze manier aan te gaan en om een bevredigende verbindende oplossing te creëren? In onze praktijk zien we dat het principe eenvoudig te begrijpen is, maar de uitvoering is lang niet altijd gemakkelijk:

  1. Betrek alle belanghebbenden bij het conflict.
  2. Zorg er voor dat ieder zich gehoord en begrepen voelt.
  3. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen aandeel in het conflict.

Dat dit in de praktijk niet gemakkelijk is komt omdat het om veel moed en wilskracht vraagt. Moed en wilskracht om midden in de hitte van het conflict te staan. De moed en de wilskracht om kwetsbaar te zijn en te vertellen wat de situatie voor jou betekent en waar je behoefte aan hebt. De moed en de wilskracht om echt open naar de ander te luisteren.

Wanneer deze moed en wilskracht er zijn kan het aangaan van het conflict de snelste en gezondste weg tot herstel van de relatie zijn. Zoals een lichaam dat bij het herstel van een ziekte nieuwe afweerstoffen aanmaakt en sterker wordt, zo kan ook een relatie, gemeenschap of familie sterker worden door het conflict op een goede manier te doorleven.